თამარ კაპანაძე

ხატვა ადრეული ასაკიდან იზიდავდა. თეთრ ფურცელზე პირველად ყვავილები აღბეჭდა. გავიდა ხანი და მხატვრობამ სერიოზულად გაიტაცა, გაჩნდა პირველი ნახატი _ სიბნელეში შეხიზნული ქალის ფოტო. ცოტა მოგვიანებით კარიკატურების ხატვამ გაიტაცა. ვერ იხსენებს რამ გამოიწვია დაინტერესება, როგორც თავად ამბობს, უბრალოდ "ხასიათში მოვიდა." თუმცა პროფესიით მშენებელს საყვარელი საქმიანობისთვის ცოტა დრო რჩებოდა. ლერი ჭიჭიკაშვილის კარიკატურები იბეჭდებოდა გაზეთ "სპექტრსა" და "კვირის პალიტრაში", სხვადასხვა დროს თანამშრომლობდა "სოფლის ცხოვრებასა" და "ლენინის გზასთან." დახატული აქვს ელენე თევდორაძის, ზურაბ ჟვანიას და ედუარდ შევარდნაძის კარიკატურები.

ბატონი ლერის ნამუშევრებს ბევრი იუმორით უყურებდა, თუმცა, წლების წინ, გიორგი სიბაშვილისა და შალვა ომსარაშვილის განაწყენება გამოიწვია. სურვილი აქვს კარიკატურების წიგნი გამოსცეს, მაგრამ ფინანსები არ გააჩნია. თავისი ნამუშევრები სახლის ერთ კედელზე საგულდაგულოდ გამოუფენია. მთაზე შეფენილი სოფელი თოვლით გადათეთრებულა, ნაცრისფერი დღე უფრო ჩამოღამებულა და დაპატარავებულა. თოვლს დაუმძიმებია ხეები. რომელიღაც სახლიდან ამომავალი კვამლი ზეცას უერთდება. არ მიყვარს ზამთარი, მაგრამ თითქოს მომენატრა კიდეც. ლერი ჭიჭიკაშვილის შემოქმედებაში ეს ერთადერთი ზამთრის პეიზაჟი არ არის. გორაკზე აღმართული წმინდა ტაძარი მფარველად ევლინება ქვეყანას. სუსხს ერთნაირად გაუძარცვავს ხეები. ნახატის შუქრჩდილებში გაწითლებული ცარგვალი მოსჩანს. ჩემს თვალწინ გაცოცხლდნენ ნიკალა და მისი გმირები...

ნახატებში სიწმინდედ მოსჩანს ღვთისმშობლისა და იესო ქრისტეს ხატები. ყოველი დილა ერთმანეთს წააგავდა. კავკასიონიდან ამობრდღვიალებული მზე საოცარ იდილიას ქმნიდა. როგორც თვითონ ამბობს, ერთი კვირა უცქერდა ამ მშვენიერებას და მის ნამუშევრებს კიდევ ერთი პეიზაჟი მიემატა. მწვანეში ჩაფლული გაზაფხულის დღეს სინათლე შემოქავს მის შემოქმედებაში. გურჯაანელ მხატვარს პერსონალური გამოფენა არასოდეს მოუწყვია. თუკი ამის საშუალება მიეცემა, დაინტერესებულ დამთვალიერებელს თავის კარიკატურულ ნამუშევრებს სიამოვნებით წარუდგენს.