სამოცდაათიან წლებში ქალაქ გურჯაანში დიდების მემორიალი აშენდა, სადაც არაერთი კულტურული ღონისძიება იმართებოდა. ეს ერთნაირად საყვარელი ადგილი იყო, როგორც სამამულო ომის მონაწილეებისთვის, ასევე ახალგაზრდებისა და ბავშვებისთვის. ბოლო ათწლეულების განმავლობაში დაზიანდა და გაპარტახდა მუზეუმი, ჩაინგრა ქონგურების, ე.წ. ნავების ქვის იატაკი, გაიძარცვა ჯარიკაცის მამის ძეგლი, რომელიც მოქანდაკე მერაბ ბერძენიშვილის მიერ შეიქმნა. ობელისკების მიმდებარე ტერიტორია საქონლის საძოვრად იქცა. მიუხედავად ამისა, დიდების მემორიალი ზაფხულის ყოველ საღამოს ახალგაზრდების თავშეყრის ადგილს წარმოადგენდა. 2011 წელს მოსახლეობის მოთხოვნით, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 100 ათასი ლარი გამოიყო და სარეაბილიტაციო სამუშაოები აქტიურად დაიწყო: შეკეთდა ამფითეატრი, სკამები და მოეწყო გარეგანათება. დიდთოვლობის გამო სამუშაო პროცესი გარკვეული დროით შეჩერდა და სწორედ ამ პერიოდში, გარე განათების ნათურები უცნობმა პირებმა ისევ დაამტვრიეს. მოსახლეობა ამ ქმედებას ვანდალიზმს უწოდებს. სამარცხვინოა, რომ ამის ჩამდენი თავად ჩვენი საზოგადოების წევრია.
"ყოველდღე მიწევს აქეთ გავლა და აღშფოთებული ვარ ამ ფაქტით. ვინც ამას სჩადის, ნუთუ არ ფიქრობს, რომ აქ საშვილიშვილო საქმე კეთდება?! "ტყე შეუნახე შვილებსაო," ეს მაინც არ გაუგიათ? ხვალ და ზეგ აქ მათმა შვილებმა და შვილიშვილებმა უნდა იარონ და დაისვენონ. ვინც ეს გააკეთა, ნუთუ არავინ ჰყავს ომის მონაწილე, ან პაპა ან ბებია?! არ კითხულობენ კედელზე რამდენი სახელია ამოტვიფრული, იმ ქართველების, რომლებიც სამამულო ომში დაიღუპნენ? ეს საქმე ქურდობის მიზნით არ არის ჩადენილი, ქურდი მოიპარავდა და სახლში წაიღებდა, აქ კი ყველაფერი დამტვრეულია. საიდან აქვს ხალხს ამდენი სიბოროტე?!" _ გვითხრა თამარ დარჩიაშვილმა.

ამ ფაქტმა ახალგაზრდებიც აღაშფოთა. ისინი ფიქრობენ, რომ ასეთი საქციელის გამართლება არ შეიძლება. "წლების განმავლობაში გურჯაანში არ იყო მოწესრიგებული ადგილი, სადაც ზაფხულში ახალგაზრდები შევიკრიბებოდით და დავისვენებდით. რამდენიმე წლის წინ "პაპას ბაღი" გააკეთეს, ეხლა კი მემორიალის აღდგენაც დაიწყეს, თუმცა აქ საღამოობით მანამდეც მოვდიოდით, მაგრამ აქაურობა ნაგვის ბუდედ იყო ქცეული. გვიხაროდა, რადგან ვფიქრობდით, რომ ზაფხულისთვის სამუშაოები დასრულდებოდა და იქ სასიამოვნო გარემო დაგვხვდებოდა. ძალიან აღშფოთებული ვარ იმ ფაქტით, რაც დღეს `ობელისკებზე~ ხდება. მივმართავ ჩვენს თანატოლებს, რომ ამ ადგილს მოუფრთხილდნენ!" _ გვითხრა ეკა ჩაფიძემ.

გურჯაანის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს თავმჯდომარის ზაქარია იაგანაშვილის თქმით, საჭიროა, საზოგადოება გრძნობდეს პასუხისმგებლობას და უფრთხილდებოდეს თავის ქალაქს, წინააღმდეგ შემთხვევაში არაფრის გაკეთებას აზრი არ ექნება. "იქიდან გამომდინარე, რომ ბოლო წლებში მოსახლეობის მხრიდან, საკმაოდ დიდი მოთხოვნა იყო მემორიალის აღდგენაზე, ჩვენ გავითვალისწინეთ მათი აზრი და რეაბილიტაციისთვის, შარშან 100 ათასი ლარი გამოიყო. ამ თანხით გაკეთდა სკამები, ამფითეატრი, ბილიკები და განათებები. უამინდობის გამო სამშენებლო სამუშაოები დროებით შეწყდა, როგორც კი გამოიამინდებს, გაგრძელდება. მომხდარის შესახებ საქმის კურსში ვართ. დაზიანებულია განათებები, რა თქმა უნდა, ისევ ჩვენი მოსახლეობის მიერ," _ გვითხრა ზაქარია იაგანაშვილმა და იქვე იმასაც დაგვპირდა, რომ დაზიანებულ ლამპიონებს შეცვლიან.

"ხელახლა გავაკეთებთ, მაგრამ ვერ შეგპირდებით, რომ ეს დღესვე მოხდება. ძნელია, სხვებმა ყოველკვირეულად ამტვრიონ, ჩვენ კიდევ გავაკეთოთ. როცა გამოთბება და ახალგაზრდობის თავშეყრის ადგილი გახდება, უფრო დიდია ალბათობა იმისა, რომ ყველაფერი უფრო მეტად დააზიანონ. პოლიციასაც ვთხოვთ, რომ ყურადღება მათაც მიაქციონ. შემდეგში კი, ალბათ, დარაჯის შტატსაც დავუშვებთ. თქვენი გაზეთის საშუალებით მინდა ჩვენს მოსახლეობას ვუთხრა: წლების განმავლობაში ეს ტერიტორია ჩაბნელებული, უსახური და ნაგვის ბუდე იყო. ახლა იქ ბევრი კარგი რამ კეთდება. იქნებ მოუფრთხილდნენ, რადგან ეს ყველაფერი მათთვის არის."

ამ მიმართვას "სპექტრიც" უერთდება.
ვეცადეთ, რომ ამ სტატიის წერისას ჩვენი პოზიციისთვის გვერდი აგვევლო, თუმცა, ჩვენ, ჟურნალისტებიც ამ საზოგადოების ნაწილი ვართ და მომხდარის გამო პასუხისმგებლობას ვგრძნობთ. ვფიქრობდით, რომ აღნიშნული ობიექტის რეაბილიტაცია, გურჯაანელი ახალგაზრდებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი უნდა ყოფილიყო, რადგან ისინი ამ საკითხზე ჩვენს მიერ ჩატარებული თითქმის ყოველი გამოკითხვისას საუბრობდნენ. სწორედ ამიტომ რამდენჯერმე გავაშუქეთ ეს თემა და ადგილობრივ ხელისუფლებას "სპექტრის" საშუალებით მოსახლეობის ხმა მივაწვდინეთ, მაგრამ სამწუხაროდ, კიდევ ერთხელ დავდექით მწარე რეალობის წინაშე. ვთვლით, რომ უკვე დროა ვისწავლოთ იმის მოფრთხილება, რაც ჩვენ გვეკუთვნის და რაც ძვირფასია. კიდევ ერთხელ გვინდა შევახსენოთ ჩვენს მოქალაქეებს, რომ ქვეყნის სიყვარული, მხოლოდ "გულში ჩამწვდომი" სადღეგრძელოების თქმა არ არის!